Rzeźba to gatunek, który chce, by mu wybaczono - by wybaczono to, że jest namacalnie trójwymiarowa i że fizycznie zajmuje przestrzeń. Oto powód, dla którego nie może ona uciekać się do powielania stylu i powtarzania form. Tę kwestię Krzysztof M. Bednarski odczuł w sposób dramatyczny i zrealizował zespół prac, które potrafią ukazać nie tyle subiektywizm autora, ile raczej niepowtarzalną tożsamość samego dzieła.

Rzeźba Bednarskiego to rzeźba figuratywna mająca na celu przedstawienie rzeki, zwodzonego mostu.

Katarzyna Barańska, Alicja Plachówna, Zuzanna Radzik, Claudia Snochowska-Gonzalez, Joanna Tokarska-Bakir, Kamila Tyniec, Aleksandra Wróblewska, Anna Zawadzka.

Kawałek po kawałku tedy życie Paula Bereytera wyłaniało się na powierzchnię. Mme Landau nie dziwiła się wcale, że aczkolwiek pochodziłem z S. i byłem obeznany z tamtejszymi stosunkami, to mogłem nie wiedzieć, że stary pan Bereyter był tak zwanym pół-Żydem, a Paul wobec tego Aryjczykiem tylko w trzech czwartych. [...] Nie dziwi mnie, mówiła Mme Landau, nie dziwi mnie w najmniejszym stopniu, że nie miał pan pojęcia o podłościach i małoduszności, na jakie narażona była taka rodzina jak Bereyterowie w takiej dziurze, jaką w tamtych czasach było S. i jaką, mimo całego postępu, nadal pozostało; nie dziwi mnie, bo to się zgadza z całą logiką rzeczy.

- Nie jestem żadnym agentem! - krzyknął Ka, nie mogąc opanować oburzenia.
- Nie czepiaj się słowa "agent". Ja na przykład jestem agentem islamu.
- Nie jestem niczyim agentem - powtórzył Ka tym razem spokojniej.
- To znaczy, że nie dodali niczego do tych papierosów? Niczego, co by mnie przytruło albo osłabiło moją wolę? Najlepszą rzeczą, jaką dała światu Ameryka, są czerwone malboro. Mógłbym je palić do końca życia.
- Jeśli zachowasz się rozsądnie, będziesz mógł palić swoje malboro co najmniej przez następne czterdzieści lat!
- Właśnie to miałem na myśli, mówiąc, że jesteś agentem - powiedział Granatowy. - Zadanie agenta polega między innymi na mąceniu ludziom w głowach.

Wystawa "Odczarowywanie. Proces ciągły" we wrocławskiej Galerii BWA Awangarda (22.02-30.03) jest kontynuacją "Odczarowania", które miało miejsce w Zielonej Górze (29.09-20.10.2007). Jednakże, mimo bardzo ciekawych zamierzeń, w realizacji wystawa zielonogórska w relacji wypadła dość blado. Natomiast ekspozycja we Wrocławiu jest dobrze skonstruowana, zwarta, ale zarazem niejednoznaczna, otwarta na różne możliwości odczytania.

W obu wystawach chodzi o problem deformacji pamięci, o zniekształcenia przeszłości, o mity, którymi zastępowana jest niewygodna historyczna prawda.

Chcę na tym świecie mieć swój własny świat, niech z nim przepadnę lub się z nim ocalę.
Richard Wagner, Tristan i Izolda

It's in the trees, it's coming!