Top 25

: Function ereg() is deprecated in /includes/file.inc on line 649.

Nagroda Kairos dla Pawła Althamera i wycieczka do Pacanowa

Paweł Althamer został laureatem Nagrody Kairos przyznawanej przez Fundację Alfreda Toepfera, niemieckiego przedsiębiorcy i filantropa.

Sztuka gejowska?! Chłopcy z tamtych lat

(fragmenty książki Pawła Leszkowicza, ART PRIDE. Gay Art from Poland. Polska sztuka gejowska, Abiekt.pl, Warszawa 2010.)

"Sztuka gejowska" jest pojęciem umownym i kontrowersyjnym, które problematyzuje relacje pomiędzy dziełem a tożsamością artysty. Każdy może mieć własne definicje, natomiast ja przyjmuję następującą: termin ten odnosi się do sztuki mężczyzn homoseksualnych, dotykającej treści związanych z ich tożsamością, doświadczeniami, fantazjami i stylem życia oraz ich miejscem w kulturze i społeczeństwie.

(...)

Chłopcy z tamtych lat...

Co stanowi kontekst sztuki?

Uwagi na temat sposobu rozumienia pojęcia kontekstu w sztuce kontekstualnej Jana Świdzińskiego.

W pierwszej części tekstu dokonam próby przybliżenia sposobu, w jaki pojęcie kontekstu jest używane w teorii i praktyce artystycznej (performance) Jana Świdzińskiego w oparciu o tekst jego najnowszej książki Sztuka i jej kontekst.

Od nudy po upokorzenie. Wspomnienia więźnia nr 433, uczestnika eksperymentu Artura Żmijewskiego

Nie wolno nam było używać słowa eksperyment.
Ani symulacja. Ani doświadczenie. Ani film.
Żebyśmy mogli lepiej wczuć się w role. Żebyśmy uwierzyli, że to dzieje się naprawdę. Żebyśmy od razu weszli w sen.

Od początku chciałem być więźniem.
Chciałem być więźniem, żeby się później nie mieć czego wstydzić.
Na rozmowie z psychologiem usłyszałem pytanie: dlaczego?
Powiedziałem, że zawsze w rozgrywce między Indianami a kowbojami trzymałem stronę Indian.

Kahlo - świętość, jarmarczność i groza

Obszerna retrospektywa Frida Kahlo, prezentowana w Muzeum Sztuki Współczesnej (MOMA) w San Francisco do 28 września 2008 roku, prezentuje niemal wszystkie znane obrazy Kahlo, jak i niepublikowane dotąd fotografie pokazujące artystkę wśród przyjaciół i w pracy, przechowane przez rodzinę doktora Leo Eloessera z San Francisco.

W kompozycji wystawy podkreślana jest meksykańskość Kahlo, a ta niesie ze sobą anty-amerykańskość. Autoportret na granicy między Meksykiem a Stanami Zjednoczonymi, namalowany w Detroit w 1932 roku, przedstawia tak oto podzielony obraz świata. Pośrodku, w odświętnej, różowej sukience stoi Frida. Po lewej stronie znajduje się Meksyk, a zatem kraj, gdzie ocalony został związek kultury i natury.

Rola kiczu na przykładzie pamiątek pontyfikatu Jana Pawła II

Kitsh- krzykliwa tandeta, od czasownika kitschen- kleić, składać byle jak. Termin kitsch wiąże się przede wszystkim z epoką powstawania nowej estetyki. Słowo to pojawiło się w Monachium około 1860 roku w handlu dziełami sztuki. Oznaczało tandetę, produkt artystyczny związany z handlem różnymi wytworami społeczeństwa. W polskich środowiskach artystycznych nazwa „kicz" przyjęła się w pierwszej połowie XX wieku, przede wszystkim w odniesieniu do obrazów. Kicz odnosi się nie tylko do obszaru sztuki, ale również jest kategorią, która dotyka wielu sfer naszego życia. Wojciech Burszta uważa, że kicz przynależy do ludzkiego losu.

Wszystko jest jeszcze ciepłe, lepkie. Rozmowa z Konradem Pustołą


Paulina Reiter: Co to

Marcin Maciejowski. Tak jest.

Marcin Maciejowski to ostatni artysta ze sławnej trójki wchodzącej kiedyś w skład piecioosobowej krakowskiej Grupy Ładnie, który wreszcie doczekał się dużej, retrospektywnej wystawy swojej sztuki w Polsce. Krakowskie Muzeum Narodowe do stworzenia ekspozycji zaprosiło pracującą z nim od lat kuratorkę, Goschkę Gawlik. Zaproponowana przez nią narracja wystawiennicza, dodajmy, że uwodząca i przyciągająca rzesze widzów, oraz recepcja wystawy i sposoby jej promocji, a także to, w jaki sposób zmieniono przy pomocy tych narzędzi wizerunek artysty znany m.in. z pokazywanego w warszawskim MSN-ie na wystawie Nie ma sorry! filmu Julii Zborowskiej, analizuje Aleksandra Jach. Agata Jakubowska z kolei podejmuje się nowego sposobu odczytania sztuki Maciejowskiego ze szczególnym naciskiem na interesujące go genderowe gry. A Karolina Kolenda i Wojciech Szymański wypytują młodego klasyka o jego inspiracje i stosunek do sztuki - swojej, ale także przywoływanych na płótnach mistrzów.

Slapstick i rewolucja. "O Sentimental Machine" Williama Kentridge'a na 14. Biennale w Stambule

"Szanowny Panie, u wrót Konstantynopola mam zaszczyt zakomunikować Panu, że na turecką granicę przybyłem wcale nie z własnej woli i że przekroczyć tę granicę mogę jedynie, poddając się przemocy.

Kiedy moda jest sztuką a sztuka modą


Giacomo Balla w 1914 roku napisał manifest "Ubranie anty-neutralne" "chcąc wyzwolić swą rasę od neutralności, bojaźliwego niezdecydowania i wahania, negującego pesymizmu i nostalgicznej niemocy romantycznej i zramolałej" ponieważ był przekonany, że myśli się i działa według tego jak się ubiera. Moda futurystyczna miała więc wyzwolić włoskie społeczeństwo od "lęków, nadmiernej ostrożności i niezdecydowania". Miała dotrzeć do szerokiej, młodej publiczności, która obali tradycyjny, drętwy ubiór mieszczański, jaki nie przystoi człowiekowi nowoczesnemu. Neutralne kolory "śliczniutkie, wypłowiałe [...] i upokarzające" zastąpić miały ostre wibrujące wzory, "podkreślające ruch i postęp".

Stanisław Szukalski, Katyń - projekt pomnika, 1979

Susan Sontag i etyka fotografii.

Odsłona 1

Aparat fotograficzny i kamera filmowa stały się współcześnie narzędziami terroru. Fotograficzne i filmowe obrazy wyparły argumenty słowne. Nowym reżyserem filmowym został terrorysta i żołnierz.

Od 2003 roku oglądamy kolejne odcinki mordu na porwanych w Iraku zakładnikach. Grupa terrorystyczna Tawhid, kierowana przez Abu Musab Zarqawi,  opracowała modelowy scenariusz i scenografię. Ofiara umieszczona jest w centrum, klęcząc lub siedząc, po boku otaczają ją zamaskowani islamscy bojownicy trzymający w dłoniach broń. Układ postaci podporządkowany został niepokojącej symetrii. Z dwóch stron strzelby mierzą w głowę zakładnika.

Sztuka transgeniczna w twórczaści Eduardo Kaca



Sztuka transgeniczna to nowa forma działań artystycznych, wykorzystująca techniki inżynierii genetycznej, polegająca na transferowaniu syntetycznych genów do organizmu albo naturalnego materiału genetycznego z innej przestrzeni, w celu stworzenia unikalnej formy życia[1]. Została ona oficjalnie ogłoszona przez Eduardo Kaca w 1999 roku, podczas sympozjum Life Science, które odbyło się na festiwalu Ars Electronica w OK Centrum für Gegenwartskunst w Linzu, w Austrii, a po raz pierwszy założenia i idee tej formy działań artystycznych zostały opublikowane w artykule "Transgenic Art",w Leonardo Electronic Almanac, w roku 1998.




Akcjonizm wiedeński. Przeciwny biegun społeczeństwa

Akcjonizm wiedeński stanowi największy wkład austriackiej kultury do sztuk wizualnych i jedno z najbardziej radykalnych działań w historii sztuki.

No-body- notatki o kobiecym ciele i nagości. Amina Tyler, Alaia Magda Elmahdy, Boushra Almutawakel

„Kiedy myślimy o kobiecym ciele w islamie, natychmiast uświadamiamy sobie, jak problematyczne i kontrowersyjne było ono przez wieki. Przypisywano mu idee hańby, grzechu, tajemniczości oraz indywidualności. Dlatego kobiece ciało musi być ostrożnie zdefiniowane, kontrolowane oraz ukryte, aby zneutralizować jego wpływ na sferę publiczną."

Bezdomne meble - o pomniku na Placu Bohaterów Getta w Krakowie

Pomnik na Placu Bohaterów Getta w Krakowie

Natalia Gonczarowa - szara eminencja rosyjskiej awangardy XX wieku.

Początek XX wieku w Rosji to czas fermentu intelektualnego, burzy w sztuce, zmian na polu literatury. Nie tylko w Rosji zresztą wypiętrzały się nowe tendencje, artyści poszukiwali "nowego", pragnęli przekraczać pewne utarte formy i normy. Na początku ubiegłego stulecia dekadenckie nastroje zostały wyparte przez nieodpartą chęć eksperymentowania i dążność do rewizji kanonów estetycznych. Wszechogarniająca i gwałtowna polemika dotycząca dobrej i złej oraz wysokiej czy niskiej, a w Rosji lewej i prawej sztuki, przyniosła świeże rozwiązania i ogrom dzieł, o które dziś walczą muzea i kolekcjonerzy a które nierzadko wywoływały spory czy wręcz niezgodę na nie wśród odbiorców lub (szczególnie w Rosji) cenzurę.

Człowiek i zwierzę - problem granicy w Dziennikach Gombrowicza

Czy pies może być zwierzęciem tylko? Nie, pies jest zwierzęciem, ale jako pies, konkretny pies, buldog lub wyżeł. A gęś? A koń? Nie odbieraj mi mojej konkretności, bo ona właśnie jest moim życiem!
(Witold Gombrowicz, Dziennik 1957-1961)

Zwierzę patrzy na nas, a my jesteśmy przed nim nadzy. Możliwe, że w tym miejscu zaczyna się myślenie.

Zagubiony i odnaleziony w sklepie z pamiątkami, czyli ‘baśń wigilijna’

Uznany „paradokument" „Exit through the Gift Shop: A Banksy Film" [Wyjście przez sklep z pamiątkami. Film Banksy'ego] jest satyrą enigmatycznego brytyjskiego twórcy street artu na współczesny świat sztuki. Będący swego rodzaju bajką (a raczej szeregiem bajek), film opowiada historię Thierry'ego Guetty, francuskiego ekspatrianta w średnim wieku mieszkającego w Los Angeles, który we wczesnych latach 2000 staje się chwilową sensacją tego świata. Początkowo Thierry obsesyjnie filmuje wszystko wokół siebie, po czym kieruje swoją uwagę na undergroundową sztukę ulicy wywodzącą się ze sztuki graffiti tak popularnej dzisiaj na całym świecie, od Paryża i Londynu po Los Angeles i Strefę Gazy.

"Odprysk poezji. Stanisław Dróżdż mówi"

"Odprysk poezji. Stanisław Dróżdż mówi" to zbiór rozmów, które w listopadzie i grudniu 2006 roku Małgorzata Dawidek Gryglicka przeprowadziła z wybitnym artystą,

Diffusion_Art

W ostatni weekend listopada unikatowe wnętrza nowego gmachu Filharmonii posłużyły jako miejsce przeplatania się rozmaitych form sztuki: muzyki, instalacji i rzeźby. Dyfuzyjny charakter przedsięwzięcia, którego pomysłodawcami są Jerzy Mazzoll i Robert Knuth, celuje w ukazanie alternatywnej twórczości w ramach instytucji kojarzonej na ogół z bardziej tradycyjnymi czy wręcz „klasycznymi" formami wyrazu.

Artyści:
Sławek Janicki, Jerzy Mazzoll, Robert Knuth, Jurek Przeździecki, Peter Brötzmann, Ralf Urban Bühler, HATI, Jachna/Buhl, Canned Fit, Czarny Latawiec
Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie 

Momenty kryzysu. Stan Brakhage i Marjorie Keller o doświadczeniu porodu

Coś wspaniałego dzieje się ze mną

W dziedzinie przedstawiania aktu tak intymnego, granicznego, a zarazem istotnego, jak poród, dwunastominutowy film Stana Brakhage'a z 1959 roku, Window Water Baby Moving, niewątpliwie stanowi punkt zwrotny. Zarazem utwór jednego z najważniejszych twórców amerykańskiej awangardy jest dziełem wciąż robiącym ogromne wrażenie: Lynne Sachs, badaczka i twórczyni kina eksperymentalnego, opisując swoje wieloletnie doświadczenia jako wykładowczyni kina awangardowego na amerykańskich uniwersytetach, pisze, że film Brakhage'a jest jedynym znanym jej utworem, który zawsze jest w stanie wywołać u widzów skrajne, pełne emocji reakcje.

WHAT IN ME IS FEMININE?

The Polish-Ukrainian exhibition of feminist art, dedicated to the topic of “femininity” in the society, will be held at the Visual Culture Research Center (Kyiv) from November 19 to December 21.

Today we live in a world, where realization of political demand for equality of sexes has become possible despite real or imaginary differences between them. This implies a need for comprehensive reflection on cases of discrimination, as well as an analysis of "masculine" and "feminine" constructs.

Trudna niezależność. O niezależnych przestrzeniach artystycznych

Co to właściwie jest project space?
Niezależne przestrzenie artystyczne, które określa się także jako project space, artist-run-initiative/ bądź gallery/ bądź space, galeria autorska, inicjatywa artystów czy galeria artystów powstają z potrzeby przeciwstawienia się głównym narracjom sztuki, prezentowanym przez instytucje publiczne. Powody owego „buntu" mają różne podłoża - od politycznych czy ideologicznych, poprzez ekonomiczne, aż po społeczne.