GB: Jak byś najkrócej sam opisał tę wystawę?

„Gdyby Joyce żył w dzisiejszych czasach, z pewnością napisałby «Finnegans Wake» na taśmie wideo, ze względu na ogromne możliwości manipulacji w magazynie informacji magnetycznych".

„Skóra i chleb" to 10 najnowszych, pochodzących z 2011 roku obrazów Jakuba Juliana Ziółkowskiego, które zostały pokazane na dwóch piętrach w przestrzeni Fundacji Galerii Foksal.

Wiele reklam telewizyjnych opartych jest na nieruchomym kadrze. Przykład: ludzie przytulają się do mostów, pomników i ławek, bo „powinieneś kochać miejsce w którym żyjesz" - taki spot można znaleźć na YouTube, gdy wpisze się „bbc local radio". Wspominam o tym, bo trafiłem na nią akurat dzień przed ostatnią wystawą Anki Niesterowicz,

Truizmem jest dziś twierdzenie, że popkultura wyparła starość, o której z kolei przypominała sztuka krytyczna. Bo młodość jako temat sztuki jest nudna, kiczowata, ograna, czysto estetyczna i przewidywalna. Dlatego wystawa w Rastrze, której tematem jest młodość („W młodości mej niesytej") to zjawisko nietypowe.

Jesteś prawie na każdej wystawie? Zachęta przygotowała specjalnie coś dla ciebie. Kuratorzy Anna Tomczak i Stanisław Welbel obiecują ujawnić mechanizmy jej działania: kto komu się tu przygląda? Kto nad kim sprawuje władzę?

Najnowsza prezentacja w Fundacji Galerii Foksal jest doskonałym przykładem tego, jak prezentuje się tam sztukę: enigmatycznie, z bardzo ograniczoną ingerencją kuratorską. Jakby tylko dla tych, którzy już są zainteresowani.

Minęły czasy, gdy za obrazę moralności karano twardym łożem i postem, a na osoby dopuszczające się tego deliktu spadała dodatkowo społeczna infamia i gniew mieszczuchów.

Na początek, dla porównania z innymi przeglądami i konkursami, kilka faktów: Swoje prace zgłosiło 150 artystów.