Lata 90. XX wieku na całym świecie stały pod znakiem odrodzenia i ekspansji malarstwa sztalugowego. W wyniku tzw. "efektu Tuymansa" medium, którego śmierć już dawno obwieszczono, powróciło ze zdwojoną siłą. Także w Polsce, pod postacią nowej figuracji, malarstwo Marcina Maciejowskiego, czy Wilhelma Sasnala stanęło w szranki ze sztuką krytyczną. To jeden z wyraźniejszych malarskich zwrotów w polskiej sztuce. Ale czy jedyny? Z pewnością nie. W ostatnich latach, uprzywilejowane - ale i upośledzone - statusem medium gwiazdy, malarstwo przechodzi metamorfozę. Bazą tych przemian są "odkrycia" z lat 60. 70. i 80., ale głównym motorem doświadczenia sztuki multimedialnej i zmiany społeczno-polityczne.

"Nowe tendencje w malarstwie polskim" to nazwa projektu realizowanego w bydgoskiej Galerii Miejskiej BWA (ma odbywać się cyklicznie, co 5 lat) i jednocześnie tytuł wystawy, prezentującej nowe jakościowo i koncepcyjnie postawy artystyczne. Co istotne, "nowe" nie oznacza tu "najnowsze", a sedno pokazu stanowi konfrontacja twórczości "klasyków" polskiego malarstwa z obrazami twórców młodego i najmłodszego pokolenia. Intencją "Nowych tendencji" jest więc dokumentacja malarskich przełomów niezależnie od czasu ich zaistnienia, a w odniesieniu do najmłodszych twórców wskazanie lub negacja historycznych odniesień. W ten sposób jednym z głównych celów projektu (dyskusja z pozycją "mistrzów" nie go nie stanowi) stała się próba oceny wartości współczesnego polskiego malarstwa i wywołanie dyskusji na ten temat.

Kluczowym - i zarazem najtrudniejszym - zadaniem "Nowych tendencji w malarstwie polskim" było wyłonienie grupy twórców, odpowiadającej tym założeniom. Szczególnie, że do współpracy w kapitule projektu zaproszono osoby reprezentujące różne opcje związków sztuki nowoczesnej i najnowszej. To generacyjne spięcie - z założenia dotyczące zarówno prezentowanej sztuki i twórców projektu - stanowi najważniejszą cechę bydgoskiej wystawy. Ostatecznie do udziału w wystawie kapituła zaprosiła 25 żyjących artystów, których wspólnym mianownikiem jest fascynacja malarskim medium, ciągła próba jego redefinicji (zarówno koncepcyjne jak i formalne) oraz wypracowanie oryginalnej, malarskiej formuły. Najstarszy z malarzy biorących udział w projekcie (Wojciech Fangor) urodził się w 1922 roku, a najmłodsi (Maciej Kozłowski i Przemysław Matecki) pojawili się na świecie 54 lata później, w 1976 roku.

Przemysław Jędrowski

"Nowe tendencje w malarstwie polskim", Galeria Miejska BWA, Bydgoszcz, 25.11. 2006 do 28.02.2006.

Prezentowani artyści: Wojciech Fangor, Jerzy Nowosielski, Roman Opałka, Jerzy Kałucki, Jan Berdysza, Ryszard Winiarski, Edward Dwurnik, Jan Pamuła, Tadeusz Wiktor, Bożena Biskupska, Paweł Susid, Jarosław Modzelewski, Krzysztof Skarbek, Leoon Tarasewicz, Wiesław Ruczaj, Sławomir Toman, Grzegorz Sztwiertnia, Dominik Lejman, Wilhelm Sasnal, Paweł Książek, Rafał Bujnowski, Marcin Maciejowski, Marek Ejsmond-Ślusarczyk, Maciej Kozłowski, Przemysław Matecki.

Kapituła: Bożena Kowalska (Warszawa), Przemysław Jędrowski (Poznań), Władysław Kaźmierczak& Ewa Rybska (Słupsk/Londyn), Beata Kazimierczak (Bydgoszcz), Wacław Kuczma (Bydgoszcz). Kuratorzy wystawy: Beata Kazimierczak, Wacław Kuczma

Otwarcie wystawy - w tle obrazy Macieja Kozłowskiego

Otwarcie wystawy - w tle obrazy Sławomira Tomana

Sala Romana Opałki - obrazy 'liczone' (1965) i instalacja dzwiękowa

Marcin Maciejowski, 'Manifestacja', 2006, olej na płotnie, 50 x 73 cm

Kolor i figuracja - 'Zagubiony spawacz' (1994) i 'Dobry rybak' (1992) Jarosława Modzelewskiego i bez tytułu 'koncert' (2000)
Geomertia i przypadek, ale zawsze przestrzeń - 'Obrazy i miejsca' (2004-2006) Wiesława Łuczja i 'Obszar 83' (1970) Ryszarda Wini
Wilhelm Sasnal, bez tytułu, 2000, olej na płótnie

Ściana Pawła Susida

Wejscie do Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy z 'listą obeności'; po prawej 'Mój Wrocław' (2006) Krzysztofa skarbka
Szczegóły są ważne - obrazy Edwarda Dwurnika i 'Orchidea' Dominika Lejmana

Energia lat 60. i wyrachowanie 90. - prace Wojciecha Fangora, w głębi obrazy Jerzego Kłuckiego

Malarstwo przedmiotu i przedmiot malarstwa - 'Okno' (2000) i 'Cegły' (2001) Rafała Bujnowskiego