Jeszcze kilka, kilkanaście lat temu zastanawialiśmy się, jak będzie wyglądać sztuka po upadku sztuki nowoczesnej. Termin „postmodernizm" nie przynosił zadowalającej odpowiedzi, pozwalał jedynie nabrać dystansu do sztuki

Letni dzień, pociąg pełen turystów. Zwalniamy. Stacja Gdańsk Stocznia. Brama nr 3, brama Schichaua; fragment muru, powybijane szyby hal.
- Oooo...stocznia... - wyrywa się komuś.

„Związkowcy walczą o kolebkę Solidarności", „Związkowcy w obronie kolebki Solidarności", „Kolebka Solidarności została

Z przysłanego do mnie listu wypadła pocztówka. Na niej dwie osoby: On i Ona, ale nie na wspólnym zdjęciu. Na dwóch czarno-białych, zestawionych ze sobą. Mimo że jej sylwetka

Kilka refleksji o sztuce i życiu na kanwie „Dark Rooms" (2008) Konrada Pustoły

Dark Rooms Konrada Pustoły czyli atmosferyczne wizje wnętrz gejowskich darkroomów w Katowicach, Warszawie, Krakowie, Wrocławiu, Toruniu

Nie patrz prosto w słońce, tytuł wystawy w toruńskim CSW zawiera się w formie zakazu, poruszając tym samym dialektykę pragnienia obecną w przywołanej przez kuratorki filozofii George'a Bataille'a i Jacques'a Lacana. Te projekty były przyczynkiem do powstania szerzej zakrojonego przedsięwzięcia kuratorskiego, które ma mieć swoją kontynuację

Powrót do szkoły
Lata dziewięćdziesiąte w sztuce polskiej wydają mi się epoką odległą, a ponieważ jest to także część mojego życia, wydają się odległą tym bardziej. Łatwiej byłoby mi napisać artykuł o życiu na Marsie w okresie, kiedy na ziemi nie było jeszcze życia.

W końcu lat pięćdziesiątych, w okresie rozbudzonych nową sytuacją polityczną ożywionych polemik wokół sztuki nowoczesnej i jej awangardowej tradycji, malarstwo Jadwigi Maziarskiej próbowano nazwać unistycznym. Sama artystka nie była przekonana do tej etykietki i nie bardzo rozumiała, o co chodzi krytykom. Gdy pytała Tadeusza Kantora, ten przyznał się do autorstwa epitetu, a nie potrafiąc się

Zastanawiającym zbiegiem okoliczności we wrześniu tego roku zaistniały na naszej scenie artystycznej trzy fakty wytyczające wspólnie pole interesujących aspiracji sztuki. Manifest nooawangardy przedstawiony został w ramach wystawy Niezwykle rzadkie zdarzenia w CSW w Warszawie niemal równocześnie z ideą dzieła sztuki jako koanu, stanowiącą bazę dla wystawy i sesji teoretycznej przygotowanych przez Tomasza Sikorskiego w MCSW Elektrownia w Radomiu), a w tym samym

„Kobieta podzieliła swoją duszę; która była prawdziwa?"
„Jakaż zasadnicza różnica zachodzi między parą tancerzy a daszkiem ula?"

Wstęp
Te dwa zdania dzieli jakieś osiemset lat, dwanaście tysięcy kilometrów i bardzo różne tradycje kulturowe (kontemplacyjny, intuicyjny, subiektywny Daleki Wschód i aktywny, konceptualizujący i obiektywizujący Zachód). Autorem