Mikroutopie codzienności to świadome, kreatywne kształtowanie swego otoczenia, troska o własne miejsce, o wszystkich i wszystko, z czym mamy do czynienia, zabieganie o poprawę stosunków z innymi - ludźmi, zwierzętami oraz całym światem przyrody.

(...)

Sztuka stanowi miejsce spotkań, a jak powiada współczesny teoretyk sztuki Nicolas Bourriaud, najpilniejszą kwestią naszych czasów jest odbudowanie relacji z innymi. I dlatego tak ważne są projekty artystyczne, których tematem jest współobecność, świętowanie, wspólnotowość i współuczestnictwo. Prezentowane tu prace odnoszą się do relacji społecznych, relacji z całym światem natury, z rzeczami oraz maszynami, ale też w interesujący sposób wchodzą w relacje z miejscem oraz same ze sobą. Zostały one podzielone według następujących tematów: Sztuka jest bronią bezbronnych, Prywatne jest polityczne, Życie organiczne, Posthumanizm, Sztuka na peryferiach, Genius Loci, Sztuka to kłamstwo?. Obszary te dotyczą różnych sfer życia i działania, które jednakże na siebie zachodzą, dlatego podział na te sfery jest umowny, również pomiędzy poszczególnymi częściami wystawy odbywa się dialog. 

(...)

Zdarza się i tak, że teorie, które są na topie, wokół których toczą się żywe dyskusje, jak choćby obecnie - wokół Estetyki relacyjnej Nicolasa Bourriauda, mogą być w gruncie rzeczy wtórne wobec działań, które już dawno temu miały miejsce na peryferiach, ale które pozostawały niezauważone. Dobrym przykładem jest tu twórczość bydgosko - toruńskiej Grupy Działania (Witold Chmielewski, Bogdan Chmielewski, Wiesław Smużny, Andrzej Maziec i Stanisław Wasilewski) istniejącej od 1976 roku, zaś oficjalnie od 1978, a po odejściu z grupy w 1981 roku Andrzeja Maźca i Stanisława Wasilewskiego przekształconej w Grupę 111 (aktywną do 1993 roku).  

(...)

Grupa ta mekką swoich twórczych akcji uczyniła niewielką wieś Lucim, położoną w gminie Koronowo, na skraju Borów Tucholskich. Artyści przeprowadzali tu akcje z lokalną społecznością (Akcja Lucim, 1977-78), wspólnie z nimi zbudowali Dom Ludowy.

(...)

Artyści nazywali swoją twórczość „dzieło-działaniem", które miało prowadzić lokalną społeczność do własnych kreacji artystycznych. W swym prekursorskim manifeście Sztuki Społecznej akcentowali wytwarzanie więzi między ludźmi, działanie w konkretnym środowisku, porzucenie przez artystę statusu „nadawcy", bezpośredniość przekazu, odpowiedzialność moralną twórcy, powiązanie dzieła z miejscem oraz zerwanie z jego autonomią. 

(...)

Fragmenty tekstu Izabeli Kowalczyk pochodzą z katalogu towarzyszącego wystawie

Zobacz też Zapis "działań stołowych" Eli Jabłońskiej w Obieg.tv

Grupa Działania, Sztuka społeczna jako idea, manifest, 1980

Mikroutopie codzienności, CSW Znaki Czasu, Toruń, 11.10.2013 – 12.01.2014, Kuratorka: Izabela Kowalczyk, Artyści: Jan Berdyszak, Witold Chmielewski, Oskar Dawicki, Wojciech Doroszuk, Edward Dwurnik, Rafał Góralski, Joanna Górska, Günter Grass, Grupa Działania/Grupa 111, Marcelina Gunia, Izabella Gustowska, Marta Ipczyńska, Elżbieta Jabłońska, Michał Kokot, Jerzy Kosałka, Jarosław Kozakiewicz, Katarzyna Kozyra, Zofia Kulik, Maciej Kurak, Violka Kuś, Jan Lebenstein, Iwona Liegmann, Zbigniew Libera, Natalia LL, Marcin Maciejowski, Angelika Markul, Lech Majewski, Andrzej Maziec, Nicola Ruben Montini, Jarosław Modzelewski, Jacek Niegoda, Krystyna Piotrowska, Dorota Podlaska, Agnieszka Polska, Filip Pręgowski, Leszek Przyjemski, Józef Robakowski, Leon Romanow, Izabella Retkowska, Max Skorwider, Marek Sobczyk, Marian Stępak, Supergrupa Azorro, Andrzej Tobis, Suzanne Treister, Andrzej Wasilewski, Ryszard Wietecki, Anastazy Wiśniewski, Adam Witkowski, Krzysztof Wodiczko, Wojciech Zamiara, Honza Zamojski.