- Kazimierz Piotrowski, Debata In The Context of The Art World. Jan swidzinski w Toronto, IX 1976.
- Malgorzata Butterwick, Osc kontekstu zapada glebiej.
- Bartosz Lukasiewicz, Kilka dogmatow kontekstualizmu (a wiec krotka mitologia "sztuki jako sztuki kontekstualnej")
- Grzegorz Borkowski, Klopoty z kontekstami sztuki. Mielnik 1981 i Anomia Jana swidzinskiego
- Publikacje dotyczace Jana Swidzinskiego z ostatnich lat

Czy tak czeste obecnie pojawianie sie slowa "kontekst" w pisaniu i mowieniu o sztuce oznacza sukces koncepcji sztuki jako sztuki kontekstualnej, czy raczej stwarza dla niej sytuacje klopotliwa: znaczenie slowa ulega rozmyciu, trywializuje dyskurs i powoduje wrazenie, ze koncepcja ta stala sie tak oczywista, ze jest juz niepotrzebna i przestala inspirowac.

Paradoksem jest, ze choc podstawowe wypowiedzi teoretyczne Swidzinskiego sa juz latwiej dostepne - dzieki kilku ubieglorocznym publikacjom w jezyku polskim - to nie jest wcale oczywiste, na czym wlasciwie polega praktyka kontekstualna (pomijajac sfere performensu, w ktorej jest dobrze rozpoznawana). Zreszta pytan mozna wskazac wiecej:

Czy postulaty sztuki kontekstualnej sa mozliwe do zrealizowania w kazdych warunkach? Kiedy okazuja sie uzyteczne a kiedy zawodza? Czy koncepcja ta jest zakwestionowaniem, czy kontynuacja idei sztuki konceptualnej? Wreszcie: czy teoria sztuki kontekstualnej wymaga obecnie modyfikacji?

Kwestie te byly punktem wyjscia panelu dyskusyjnego Pomiedzy teoria i praktyka kontekstualna w galerii BWA w Lublinie (05.06.2010) towarzyszacego wystawie "Konteksty Jana Swidzinskiego" (4.06 -18.07.2010) w tej galerii.

Ponizej publikujemy teksty uczestnikow tego panelu oraz zestawienie publikacji z ostatnich lat dotyczacych koncepcji Jana Swidzinskiego.

- Kazimierz Piotrowski, Debata In The Context of The Art World. Jan Swidzinski w Toronto, IX 1976. Po dwoch wstepnych podrozdzialach - Konceptualizm vs postkonceptualizm i Proby dewaloryzacji dorobku Jan Swidzinskiego - autor przedstawia debate w Toronto jako przejaw praktyki sztuki kontekstualnej i ukazuje jej znaczenie dla rewizji purystycznej formuly konceptualizmu oraz dominacji nowojorskiej optyki w sztuce.
- Malgorzata Butterwick, Osc kontekstu zapada glebiej . Autorka rozwaza oddzialywanie i uzytecznosc teorii kontekstualnej dla wlasnej praktyki performerskiej i refleksji nad sztuka performensu. Stwierdza przy tym, ze "kontekst pojecia kontekstu sie zmienil" i proponuje wlasna idee sztuki, jako indywidualnego symptomu poddawanego konfrontacji z Innym.
- Bartosz Lukasiewicz w tekscie Kilka dogmatow kontekstualizmu (a wiec krotka mitologia "sztuki jako sztuki kontekstualnej") z zapalem polemizuje z konkretnymi tezami Jana swidzinskiego, jego koncepcja gry oraz tym, co da sie okreslic jako "zalozenie kontekstualne".
- Grzegorz Borkowski w tekscie Klopoty z kontekstem sztuki. Mielnik 1981 i Anomia Jana Swidzinskiego przedstawia na przykladzie dwoch prac tego artysty relacje miedzy kontekstualna teoria i praktyka.
- Publikacje dotyczace Jana Swidzinskiego z ostatnich lat