W Electronics Arts Intermix (EAI) w Nowym Jorku odbył się, w dniach 12-16 października 2004 roku, pokaz pod tytułem The Workshop of the Film Form 1970-1977 Early Film Work from Poland. Kuratorami byli Galen Joseph-Hunter i Łukasz Ronduda. Pokazowi temu towarzyszył katalog z tekstami kuratorów oraz Barbary London, Józefa Robakowskiego, Łukasza Rondudy i Lori Zippay oraz DVD z wyborem prac filmowych Warsztatu. Wydanie w Nowym Jorku płyty z pracami WFF oraz towarzyszącego jej katalogu, pokazującego działalność Warsztatu w kontekście międzynarodowego ruchu artystycznego jest wydarzeniem, którego wagi nie sposób przecenić.

Pewne perskie przysłowie mówi, że "gdy nie można znaleźć wyjścia z labiryntu, należy się w nim zadomowić". Książka Edwarda Łazikowskiego "Fragtoryzacja świata. Labirynt refleksji o światowych procesach formotwórczych" jawi się jako idealny do zadomowienia labirynt.

Łazikowski, artysta często niedoceniany, jest niewątpliwym ewenementem sztuki polskiej. Cały czas poszukujący najwłaściwszej formy wypowiedzi, nie zaprzestał formułowania teoriopoznawczych i naukowych pism. Oderwał się od nowych trendów i sam znajduje odpowiedzi. Opiera się naciskom różnych środowisk łódzkich. Zasłynął drewnianymi "obiektami", lecz równie chętnie zajmuje się rzeźbą, fotografią, rysunkiem i instalacjami.

Po ponad dwudziestu latach od napisania O fotografii Susan Sontag powraca do tematu związku fotografii i cierpienia. Książka Regarding the Pain of Others jest rozwinięciem wykładu wygłoszonego w Oksfordzie w lutym 2001. Książkę otwiera przywołanie polemiki Virginii Woolf z londyńskim prawnikiem dotyczącej możliwości uniknięcia wojny. Pisarka, powołując się na zdjęcia z porannej gazety, znajduje nić porozumienia z prawnikiem, z którym poza tym więcej ją dzieli niż łączy. Jest to "przerażenie i obrzydzenie" na widok ciał dzieci zmasakrowanych przez bombę lotniczą - uczucia te mają prowadzić do odrzucenia wojny za wszelką cenę.

Tomasz Ferenc
Fotografia. Dyletanci, amatorzy i artyści.

Wydawnictwo"Texty Natalia LL" rozpoczyna wstęp Agaty Smalcerz ,organizatorki wystawy retrospektywnej Natalii Lach-Lachowicz, jaka miała miejsce w październiku ubiegłego roku w Bielsku Białej. Wystawa "Podsumowania" to także sentymentalny hołd złożony miejscu, w którym artystka spędzała dzieciństwo (urodziła się Żywcu) i miastu, gdzie uczęszczała do liceum plastycznego.Zbiór zatytułowany "Texty .Natalia LL" zawiera zarówno teksty jej autorstwa jak i te ,opisujące jej twórczość - wywiady ,recenzje wystaw ,wstępy do katalogów.

Adam Sobota należy do tych nielicznych badaczy, których teksty, systematycznie publikowane, wyznaczają najbardziej aktualną granicę wiedzy z zakresu historii sztuki współczesnej. Wydany przez Galerię Bielską zbiór esejów Soboty pt. "Konceptualność fotografii" w sposób przejrzysty i ciekawy zarazem zdaje sprawę z kolejnego etapu badań nad fotografią polską po 1945 roku. Jednak oprócz tekstów stricte historyczno-sztucznych poświęconych twórczości artystów takich, jak Z.Dłubak, A.Pawłowski, Z.Beksiński, Natalia LL, J.Lewczyński, Z.

"Wszystko, co stanowe i zakrzepłe, znika". Ten cytat z zapomnianego dziś już nieco klasyka doskonale opisuje problem, przed którym staje autor omawianej książki: społeczeństwo i świat nie są już takie, jak kiedyś. Przyznajmy, że to dość banalna obserwacja - czyż nie towarzyszy ona nam każdego ranka, gdy spoglądamy w lustro? Z tej banalnej obserwacji można jednak przy odrobinie wysiłku wyprowadzić parę ciekawych konsekwencji. Zaproponujmy na przykład taką: w związku z przemianami społecznymi (pozostańmy na razie przy tym enigmatycznym zwrocie) nasze stare narzędzia poznawcze, narzędzia tkwiące swymi korzeniami w "starych dobrych czasach", stały się raczej zawadą niż pomocą w wyjaśnianiu świata i trzeba je koniecznie zmienić.

Jerzy Truszkowski jest problemem polskiej sztuki. Niektórzy go cenią jako artystę, rzadziej jako krytyka agresywnie promującego ekskluzywną sztukę radykalną, inni wykorzystują do swych partykularnych celów jego niesamowity impet, jeszcze inni mu ulegają. Większość jednak go nie lubi, nie szanuje i nie chce go znać. W skrajnych przypadkach nazywany jest wprost "psycholem", "szkodnikiem", którego trzeba eliminować. Jerzy Truszkowski opublikował kolejny tom poświęcony tematowi życia, czyli sztuce tworzonej przez znanych mu osobiście radykalnych artystów.

Żaden chyba ze współczesnych teoretyków czy socjologów kultury nie wątpi w słuszność przekonania, że kultura masowa nie tylko nie sprowadza się do dostarczania najprymitywniejszych uciech na najszerszą skalę, ale stanowi także interesujący i różnorodny materiał badawczy.

Udowodnienia powyższej tezy podjął się Jerzy Szeja w książce "Gry fabularne. Nowe zjawisko kultury współczesnej". Przedmiotem zainteresowań autora są Role Playing Games, noszące w Polsce spopularyzowaną już nazwę gier fabularnych oraz gry komputerowe.