Sztukę Kontekstualną sformułował Jan Świdziński w 1975, a opublikował na pierwszej wystawie "Contextual Art"w 1976r. na Uniwersytecie w Lund. Od początku ściśle z nim współpracowali oraz brali udział w tej wystawie członkowie Galerii Sztuki Najnowszej z Wrocławia - Anna Kutera, Romuald Kutera i Lech Mrożek, Seminarium Warszawskie ze Zbigniewem Dłubakiem i Warsztat Formy Filmowej z Łodzi (Józef Robakowski, Wojciech Bruszewski i Ryszard Waśko), oraz Henryk Gajewski z Galerii "Remont" w Warszawie.

Aby przybliżyć istotę sztuki kontekstualnej, cytujemy fragment wywiadu Pani Ewy Michalik z Janem Świdzińskiw zamieszczonego w "Atlasie sztuki" nr 3. luty - kwiecień 2004, artykuł pod tytułem "Sztuka w kontekście Kurpi i Nowego Jorku":

"Ewa Michalik: Czy spodziewał się Pan w połowie lat 70., że za kilka, kilkanaście lat sztuka stanie się tym , o co Pan występuje?
Jan Świdziński: Nie, nie w takim stopniu. Dziś sztuka jest niemal całkowicie nastawiona na dzianie się, na odbiór, na interpretację. Dziś już nie ma fiksowania się na przedmiocie. Dziś sztuka w ogromnym stopniu jest zaangażowana. Jest społeczna. Otwarta na kontekst. Ja właśnie takiej sztuki chciałem.
E.M. Swoją krytykę, która spotkała się ze światowym oddźwiękiem, skierował Pan przeciwko konceptualizmowi. Jaka była istota tej krytyki, tego sporu?
J.Ś. Tak to już jest, że zwykle występuje się przeciwko temu, co jest powszechnie obowiązującym standardem. Więc nie było sensu występować przeciw malarstwu tradycyjnemu - jego czas już dawno minął. Ja wystąpiłem przeciw awangardzie, która wówczas była nurtem dominującym. Mnie się zdawało, że awangarda już się skończyła. Wyczerpała swoje możliwości. Bo awangardę cechował pewien naiwny heroizm, tak jak komunizm. Wiara że zbudujemy lepszy świat. Ta wiara w latach 70. ostatecznie się załamała i można było udawać, że nic się nie stało. Postanowiłem bliżej przyjrzeć się temu, co głosi anglo - amerykańska grupa konceptualistów Art. and Language. Oni mieli wówczas swego rodzaju monopol naprawdę. Ich pozycja w sztuce była dominująca. Przeczytałem wszystko co oni pisali. A pisali bardzo chaotycznie. I doszedłem do wniosku, że trzeba wreszcie zrobić pół kroku dalej. Ich sztuka zamykała się w sytuacji, w której jeśli ktoś powie, że coś jest sztuką, to jest to sztuką. To tautologia." (...)

Spotkanie z Janem Świdzińskim, Anną Kutera, Romualdem Kutera i Lechem Mrożkiem w Galerii ENTROPIA we Wrocławiu będzie omówieniem 30 lat ruchu kontekstualnego w Polsce i zagranicą. Przypomniane zostaną najważniejsze wydarzenia, akcje artystyczne i wystawy, które realizowane były pod hasłem Sztuki Kontekstualnej. Spróbujemy uzasadnić wagę tego ruchu w sztuce.

Jan Świdziński, Anna Kutera, Romuald Kutera i Lech Mrożek