Wystawa Roberta Kuśmirowskiego w Fundacji Galerii Foksal jest drugą wersją projektu zrealizowanego dla berlińskiej galerii Johnen und Schottle. Realistyczne odtworzenie fragmentu cmentarza konfrontuje skoncentrowanych na doczesności widzów z rzeczywistością metafizyczną (zapewne inaczej odczuwaną w Niemczech i w Polsce). Po chwili jednak wzniosły nastrój okazuje się jedynie emanacją słabości naszych zmysłów, które dały się oszukać - wykonanemu z kartonu i styropianu (ale perfekcyjnemu) - przedstawieniu. Okazuje się, że nawet podniosłe uczucia wobec zmarłych są, jakże często, imitacyjnym wytworem jaźni pragnącej przede wszystkim świętego spokoju. Kuśmirowski po raz kolejny odczarowuje wyobrażenia stwarzając sytuację na wskroś artystyczną, zmusza banalną rzeczywistość lichych przedmiotów do pokazania na chwilę swojej podszewki. Rok temu krytycy i kuratorzy zapytani przez redaktorów internetowego magazynu Raster zgodnie okrzyknęli Roberta Kuśmirowskiego objawieniem roku. Kuśmirowski ciężko pracował przez cały rok, by dowieść sobie i pokładającej w nim nadzieje publiczności, że jest czymś więcej niż sezonową gwiazdką. Aż strach pomyśleć, co artysta szykuje na rok następny.

Wernisaz wystawy Roberta Kusmirowskiego w Fundacji Galerii Foksal, 25.10.2004, fot. AM

Wernisaż wystawy Roberta Kusmirowskiego w Fundacji Galerii Foksal, 25.10.2004, fot. AM