Banałem jest już stwierdzenie, że tak zwana "młoda polska sztuka" (czyli która? Każda? Wybrana? Jaka?) ma teraz dobrą koniunkturę. Wykorzystać ją jest niezmiernie łatwo - wystarczy zrobić wystawę kilkorga młodych malarzy, niekoniecznie znanych, z których jednak paru już pojawiło się w prasie i nazwać cały pokaz tak, żeby nie było żadnych wątpliwości co do jego ambicji. Na przykład "New Polish Young Art". Taki właśnie manewr wykonała warszawska, komercyjna galeria "Program". "Prezentacja ta daje możliwość zobaczenia w kraju tego, co zachwyca świat" - piszą jej kuratorzy we wstępie. Większej przesady dawno nie czytałem. Nazwiska z wystawy w Programie znane są właściwie tylko w Warszawie, nawet nie w Polsce, a co dopiero w Europie, lub świecie. W ten sposób można mówić o Sasnalu, ale nie o paru młodych ludziach obdarzonych może talentem, ale zaczynających dopiero karierę. Ale cóż... Galeria komercyjna ma swoje prawa.

Co możemy zobaczyć na wystawie? Najciekawsi chyba to Ivo Nikić, Olga Lubacz i Karol Radziszewski, ewentualnie Sylwia Narbutt - jeśli się lubi porządne, hiperrealistyczne malarstwo. Coraz ciekawiej prezentuje się pierwszy z wymienionych artystów, którego jeden z obrazów, przedstawiający pozostałości po zerwanym ogłoszeniu na szybie autobusu jest rzeczywiście paradoksalnie niezwykły w swojej "zwykłości". Poza tym Nikić pokazał kilka obrazków z cyklu "wertowanie" przedstawiających kartki zniszczonych katalogów z salonów tatuaży - abstrakcyjne wzory, zwierzęta, znaki itp. Obrazy przyciągają wzrok, lecz natychmiast nasuwa się pytanie: wszystko fajnie, ale ile jeszcze zobaczymy takich malarskich reprodukcji? Młodzi artyści mają chyba monomanię - może przesadzam, ale chyba nie do końca.

od lewej: Piotr Sokołowski, "Matka", Sylwia Narbutt, "1"

Ivo Nikić, "Drzwi autobusu", "Przystanek autobusowy", ©Program Gallery