W zasadzie skończyło się na groźbach, "interwencyjnych" telefonach do dyrekcji MCKiS, któremu podlega galeria i dwóch dniach przerwy w udostępnianiu "Dnia Matki". Przerwa wytłumaczona została koniecznością dokonania naprawy instalacji elektrycznej. Potrzebę taką zgłosił kierownik galerii, Ryszard Ługowski, ale - kilka miesięcy wcześniej - nie przyszło mu wtedy nawet do głowy, że naprawa będzie przeprowadzana w czasie trwania wystawy. W poniedziałek 7.02.2005, pierwszego dnia, gdy wystawa było ponownie otwarta, publiczność przybyła tak licznie jak na wernisaż.

Poskutkowała mobilizacja osób przyjaznych wystawie i rozmowy kierownika XX1 z zwierzchnikami galerii, którzy wytrzymali naciski sił politycznych. A co tym siłom nie podobało się na wystawie, możemy się teraz tylko domyślać. Snucie takich rozważań to zgadywanie zarzutów, o których sensowności nie sposób być przekonanym. Czy zaciśnięta pięść "Bombowniczki" Anny Baumagart odczytana została jako zapowiedź odwetu? Kto miał nieczyste sumienie, to może wziął do siebie tę groźbę, bo jak mówi przysłowie starsze niż system partyjny - uderz w stół, nożyce się odezwą. Czy powodem represji mogła być świetna praca Moniki Mamzety - lightbox przedstawiający brzemienną w geście afirmacji (przede wszystkim życia i wolności), ale wkomponowaną w symbol cierpienia? Czy takie połączenie znaczeń, nie tak trudne do odczytania, mogło być obraźliwe dla kogoś? Chyba tylko dla kogoś, kto chciałby ustalać, co powinna odczuwać kobieta spodziewająca się dziecka. Brnąc jeszcze dalej w rejon czystego nonsensu, można by przypuszczać, że na używanie pojęcia-symbolu, jakim jest "Dzień Matki" mają pozwolenie tylko niektórzy. Chyba część polityków dopatruje się wrogów w osobach, które mówią o zjawiskach, z którymi polityka sobie nie może poradzić.

"Dzień Matki" prezentowany będzie, mamy nadzieję już bez przerw, do 19.02.2005. Kto nie widział jeszcze, niech zobaczy, czego bronić trzeba, a nie zabraniać.

Linki:
Galeria XX1, Al. Jana Pawła II 36, Warszawa,
artykuł Alicj Bielawskiej "Dzień Matki"