Głównymi bohaterami wystawy Andrzeja Różyckiego „Kamienne sny” są polodowcowe kamienie Suwalszczyzny, które z czasem stały się również przedmiotami religijnego kultu. Artysta, który nie po raz pierwszy podejmuje w swojej twórczości temat kamieni, fotografował tym razem wielohektarowe głazowiska, które w nienaruszonym rozrzucie i pozycjach przetrwały od epoki czwartorzędu. Jak sam skromnie powiada, wystawa nie ma ambicji o charakterze „artystycznym” a jedynie jest nieco głębszą refleksją natury antropologiczno-geologiczno-religijnej. Bohaterami wystawy są także kamienne macewy z cmentarzy w Tykocinie i Krynkach.
Andrzej Różycki studiował konserwację zabytków i muzealnictwo na Wydziale Sztuk Pięknych na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu w latach 1961-66. W 1963 należał do grupy fotograficznej „Rytm”. Od 1964 członek grupy „Zero 61". Studiował także na Wydziale Reżyserii PWSFTviT w Łodzi (1969-1975), gdzie następnie był wykładowcą. Od 1970 do 1977 należał do Warsztatu Formy Filmowej, działającego w szkole filmowej w Łodzi. Od początku lat 80. do ok. 1987 roku był uczestnikiem wielu manifestacji w ramach Kultury Zrzuty. Od lat 60. do końca 90. związany był z łódzkim środowiskiem progresywno-awangardowym. Uczestniczył w jego w najważniejszych manifestacjach artystycznych. W latach 70. i 80. współpracował z Wytwórnią Filmów Oświatowych w Łodzi, gdzie zrealizował kilkadziesiąt filmów dokumentalnych, głównie o tematyce etnograficzno- antropologicznej.
Andrzej Różycki, „Kamienne Sny”; kurator: Marcin Sudziński; KIOSKart
Akademickie Centrum Kultury UMCS „Chatka Żaka”, Lublin, 20.03 – 15.04.14.