Celem konferencji jest podjęcie interdyscyplinarnej dyskusji, dotyczącej roli sztuki naszej części Europy widzianej z perspektywy globalnej. Przedmiotem namysłu będą procesy historyczne, dokonujące się na przestrzeni kilku ostatnich stuleci, ale przede wszystkim zmiany zachodzące współcześnie, których skutki dostrzegalne są w zmieniających się kulturze i sztuce. Teoretycznym zapleczem konferencji będą szeroko pojęte studia nad rozmaitymi formami kolonializmu i kolonialności, których kolejne etapy to: kultura kolonializmu klasycznego, od architektury kontrreformacji, przez import metropolitalnych instytucji w postaci akademii artystycznych, aż po sztukę awangardy, obecną na wszystkich niemal kontynentach.
Pierwszą część wystawy stanowi prezentacja matryc graficznych jako obiektów potencjalnych. Matryce udostępnione przez artystów uzupełniają obiekty historyczne, znajdujące się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, w tym na przykład piękne klocki Tadeusza Makowskiego, a także liczne płyty i klocki ze zbiorów Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Seminar. The public and art. Ways of engaging in the public sphere, proletarian or counterpublics in Poland 1968-2014.
The aim of the course is to discuss theories of the public sphere created within 20th century political philosophy (Habermas, Kluge, Fraser, Berlant, Matynia and others) and apply them in analysis of the political transformations of the public in Poland from 1960's until the last years. This will allow us to rethink artistic practices over the last 50 years (starting with Teresa Murak in the 1960's, Ewa Partum in 1980s and Joanna Rajkowska in 1990s/2000s) and different forms of the public, which - like „Solidarność" in the 1980s or the queer parades in the 2000s have transformed the public sphere in Poland. This interdisciplinary course will combine lectures and seminar method, guest lecturers and discussion in order to strenghten the knowledge of theories of public, public art, feminist critique and queer interventions.
Dość powszechnie panuje pogląd, że niepodległość kraju nie przyczyniła się do zmian w sztuce. Mówi się, że Polacy wywalczyli wielkie pole wolności już po Październiku. Choć najpierw stało się to w oparciu o modernistyczną autonomię, to w kolejnej dekadzie poszerzono pole o powstałą wówczas sztukę krytyczną, a w następnej, po stanie wojennym, zerwany został zupełnie uwierający konsensus z władzą. W takiej perspektywie następujące po 1989 roku zmiany polityczne traktować można jedynie jak wisienkę na torcie. Czy jednak faktycznie zupełnie inny kontekst polityczny i ekonomiczny, wymuszający zmiany w mentalności i obyczajach można traktować z podobną niefrasobliwością?
Tegoroczna edycja Mediations Biennale odbywać się będzie pod hasłem „Kiedy Nigdzie staje się Tutaj", a umiejscowiona będzie wokół „Alei Sztuki" - w Muzeum Narodowym, Bibliotece Raczyńskich, Uniwersytecie Atystycznym w Poznaniu, Bazarze Poznańskim i ARTykwariacie, Centrum Handlowym Galeria MM, jak również w przestrzeniach Centrum Kultury Zamek i Galerii U Jezuitów. To tam znajdą się wystawy „Berlin Heist" (kuratorzy Shaheen Merali i Kerimcan Guleryuz), „Shifting Africa" (kurator Harro Schmidt) i „Granice Globalizacji" w ramach projektu „Polish Art Tomorrow" (kurator Sławomir Sobczak). Każda z wystaw opowie inną historię związaną z miejscem, z którego pochodzi, każda pokaże różnorodność kulturalną, społeczną, artystyczną, ekonomiczną czy geo-polityczną w kontekście postglobalnej rzeczywistości.