Historia sztuki, muzealnictwo i praktyki kuratorskie

Krakowskie środowisko feministyczne serdecznie zaprasza do udziału w II Akademickim Kongresie Feministycznym, organizowanym w setną rocznicę pierwszej manify w naszym mieście. Feminizm pozostaje teorią, praktyką, metodą i polityką, dlatego nasze zaproszenie kierujemy nie tylko do akademiczek/ów, ale reprezentantek/ów także pozauniwersyteckich instytucji prowadzących badania czy edukację w oparciu o feministyczne założenia.
Od lat 70., pozostając w awangardzie nurtów krytycznych, feminizm zmienia uniwersytet. Szczególnie warto podkreślić jego wpływ na naukową samowiedzę, opisując relacje władzy, pozwala lepiej zrozumieć strukturalne przyczyny społecznych nierówności i dyskryminacji.
Choć nie zawsze krytyka feministyczna znajduje miejsce w instytutach i katedrach, pomimo wielu barier, zdumiewa ilość podejmowanych inicjatyw zarówno badawczych, jak i dydaktycznych na akademii i poza nią.
Spróbujmy zatem pokazać siłę i różnorodność naszych badań, by odpowiedzieć na pytanie czy i jak feminizm zmienił polską naukę.

Zapraszamy do zgłaszania udziału w zaproponowanych poniżej grupach tematycznych.

Do 15 kwietnia prosimy o nadesłanie abstraktów wystąpień (do 200 słów) do osób koordynujących wybrane sesje.
1 czerwca planujemy zamknąć program (wtedy też rozpoczniemy rejestrację).
Opłata konferencyjna w wysokości 120 złotych obejmować będzie koszt materiałów konferencyjnych, przerw kawowych i posiłków w trakcie trwania kongresu. Przewidujemy kilka grantów dla osób, dla których suma ta jest za wysoka, dlatego w ramach feministycznej solidarności, prosimy osoby, które mogą wpłacić więcej niż przewidziana opłata o zasilenie konta kongresu.
Dla uczestniczek/ków kongresu zarezerwowane zostały noclegi w domach akademickich (koszt około 35 złotych), oferujemy też kilkadziesiąt noclegów w naszych domach.


SZTUKA
Feministyczna historia sztuki w Polsce rozwija się od początku lat 90. Badania jednak koncentrują się głównie wokół praktyki artystycznej kobiet i zogniskowanego wokół tychże wystawiennictwa, co owocuje ciekawymi publikacjami i wystawami, nie wykracza jednak poza kanon dyscypliny, jaką jest sama historia sztuki. Jak wielokrotnie podkreślała Griselda Pollock, romans historii sztuki i feminizmu nie tyle służyć powinien uzupełnieniu badań i kanonu o kolejne brakujące nazwiska czy narracje, ale przebudowie jego fundamentów i priorytetów postrzegane jako działanie polityczne. Dlatego jako główny problem sesji poświęconej historii sztuki chciałabym wskazać genezę bądź genezy polskiej feministycznej historii sztuki, napisanie historii tej dyscypliny i przyjrzenie się ważnym dla niej teoriom i metodom - ze szczególnym uwzględnieniem aspektu swoistej autokolonializacji polskiej nauki. Drugim ważnym wątkiem będzie wpływ feministycznej filozofii na pisanie historii sztuki poprzez strategie kuratorskie i muzealnicze - ze szczególnym uwzględnieniem praktyk wystawienniczych i narracyjnych. Wreszcie pytanie o to, w jakim sensie polska feministyczna historia sztuki jest kwestią polityczną.
Serdecznie zapraszam do przesyłania abstraktów na adres: tatarem@gmail.com.