To co jest niepojmowalne istnieje tak samo intensywnie, jak to co pojmowalne albo już pojęte, albo nawet lepiej: jest to co jest, a to czego nie ma też jest.

Dagmar Reichelt - w Neue Zuricher Zeitung w 2010 roku napisała, że proces twórczy jest równocześnie porcesem badawczym w wyniku którego powstaje strumień refleksji - nie tylko w formie werbalnej, ale przede wszystkim zmysłowej. Artysta uczestniczy zatem w tworzeniu wiedzy i podobnie jak widz, stwarza własną interpretację obrazu.

Gdyby czas pojmować jako plac zabaw, to można byłoby mówić o dostępnej równoczesności, ograniczonej jedynie możliwością pojmowania własnych partycypacji. Życie można by zatem traktować jako serię limitowanych partycypacji, których konsekwencją jest naturalne odrzucenie pewnych niechcianych, niezawinionych możliwości. Świadomość cierpi ograniczenia i nieprzewidziane nadmiary, które wynikają z doświadczenia kumulacji. Z kolei nieświadomość jest równie intensywnym uczestnictwem jak świadomość.  

Fragment tesktu Tomasza Wendlanda towarzyszącego wystawie, www.mediations.pl

Mediations Biennale, The Unknown - Niepojmowalne,13.09-16.10.2012, Poznań, miejsca: Muzeum Narodowe w Poznaniu, Centrum Kultury ZAMEK, Muzeum Archidiecezjalne, Ośrodek Kultury Chrześcijańskiej, Galeria U Jezuitów, była synagoga, Park przy Starym Browarze, Port Lotniczy Ławica