Substancjalne kryteria demarkacji i znikające wywiady, czyli Iwa Zmyślonego poszukiwanie prawdy

Korzystając z dobrego obyczaju (i otwartości redakcji magazynu „Obieg") chciałbym odnieść się do tekstu Iwa Zmyślonego "Prywatne znaczy publiczne". Wypada mi zacząć od tego, że dyskusję, którą „inicjuje" Zmyślony, uważam za cokolwiek nieświeżą - kto zechce, bez trudu znajdzie jej przykłady (sam pisałem o tym obszernie przed rokiem, w numerze 2/2013 drukowanego „Szumu", również przy okazji WGW).

Najpierw chcę ci coś opowiedzieć. Kiedy było już wiadomo, że Manifesta 10 odbędą się w Ermitażu, Kaspar König udał się na spotkanie z Michaiłem Piotrowskim, który jest dyrektorem tego miejsca od 1990 roku.

Już tytuł monografii, „Unikanie stanów pośrednich - Andrzej Wróblewski", zdradza ukryte motto jej autorów. Słowa z dziennika Wróblewskiego o postawie życiowego maksymalisty

Przeprowadziłem się do Polski w roku 2000; chciałem studiować reżyserię teatralną w Krakowie, a życie w Nowym Jorku wydawało mi się przewidywalne, nudne i zniewalające.