"Long time no see", Andel's hotel Łódź, 15.04.2011

Na wielkich ekranach umieszczonych w lobby łódzkiego hotelu Andel's można obejrzeć pięć filmów przygotowanych przez łódzkich i warszawskich artystów - absolwentów łódzkiej ASP - Anny Orlikowskiej, Wiktora Polaka i Jerzego Zachary oraz mieszkających na stałe w Warszawie Maćka Stępińskiego i Iwo Rutkiewicza.

W filmie Anny Orlikowskiej Thriller o Architekturze po opuszczonej klatce schodowej powoli i bezszelestnie spływa magmowata ciecz, znacząc gładki beton ciemnym liszajem. Film Wiktora Polaka Blisko opowiada o alienacji oraz specyficznej atmosferze, jaką powoduje kontakt z przypadkowymi osobami, które wybrały tę samą trasę przejazdu tramwajem. W filmie lubieżna łapa artysty wyłania się za plecami w większości nieświadomych pasażerów, dotyka obcych ludzi. „W artystowskim filmie Jerzego Zachary artysta obsesyjnie krąży, zapisując co do minuty swój ponury i nieciekawy dzień", mówi Izabela Robakowska, kuratorka wystawy.

Iwo Rutkiewicz w swoim filmie Nostalgia podchodzi do przedmiotów pochodzących z jego domu rodzinnego bez tytułowej nostalgii. Artysta, ujawniając systematycznie spowite w mroku, poszczególne „bezpańskie" przedmioty, tworzy obraz pozbawiony sentymentu. „XIX-wieczne sprzęty, szafy, filiżanki, obdarte z historii są jedynie obiektami na potrzebę wizualnej kompozycji. Stają się surowym materiałem filmowym, poza kontekstem czasowym. W tym wypadku film jest narzędziem do powielania istniejącego obrazu, kolejną kalką, kopią. Nie ma tu treści", dodaje Marta Kołakowska. „Natomiast Blow up Maćka Stępińskiego to prawie mantra. Film jest zapętloną wizją wiecznie czynnej fabryki, której funkcji nie znamy. Zasysająca jak czarna dziura? A może oczyszczalnia świata? Nie jest jasna funkcja tego miejsca. Jej niewyjaśniona działalność może nieść nadzieję, ale może być też zagrożeniem".