Myślę, że niemożliwe jest bycie irańskim artystą nie tworząc lub samemu nie będąc zaangażowanym politycznie. Zdaję sobie sprawę z tego, że moja praca została zdefiniowana przez politykę. Jeśli mieszkasz w Iranie, próbujesz uporać się z cenzurą, torturami, opresjami. Jeśli mieszkasz na wygnaniu, jak ja, automatycznie żyjesz pozbawiona dostępu do swojego ukochanego kraju i rodziny. Jako Iranka i artystka nie potrafię zdystansować się do polityki.
Shirin Neshat,

Od projektu intelektualnego Fatémy Mernissi do interpretacji wizualnej Mohameda Bannoura i Fatimy Louardighi

Feminizm w krajach muzułmańskich to nie tylko tendencje zainspirowane nowoczesnością, rysujące się w lokalnym kontekście jako ruchy silnie kontestacyjne czy kontrkulturowe, ale także tendencje czerpiące bardzo intensywnie z własnego dziedzictwa cywilizacyjnego, a często również z założeń islamu jako religii. Te ruchy feministyczne nie wynikają więc z podjęcia inspiracji zachodniej, a przynajmniej nie do końca się do niej sprowadzają. Przeciwnie, stawiają sobie własne cele i dążą do ich osiągnięcia własnymi ścieżkami. Nie cały feminizm stoi więc pod znakiem modernizacji i westernizacji.

Cykl prezentowanych przeze mnie kilkunastu prac stanowi próbę spojrzenia na problemy kobiet żyjących w świecie islamu. Ze względu na rozpiętość tematu, różnorodność zagadnień oraz powagę interesujących mnie spraw ograniczyłam się do pokazania tych, które mnie najbardziej poruszyły. Przed przystąpieniem do pracy nie zdawałam sobie sprawy z wielu aspektów i kulis tej niemalże zupełnie obcej mi do tej pory religii, budzącej nierzadko strach i niepokój, będącej często przedmiotem krytyki w oczach świata zachodniego.

Agnieszka Kołek: Spotkaliśmy się przy okazji 4 edycji Festiwalu Passion for Freedom w Londynie. W 2012 roku zgłosiłeś na konkurs pomalowaną fotografię, praca ta dotykała tematu sytuacji par homoseksualnych w społecznościach muzułmańskich. Czy mógłbyś skomentować tę pracę w związku z tym, że większość Twojego malarstwa jest abstrakcyjna, powiedziałabym nawet ekspresyjna w wyrazie?

Abdullah Qureshi: Malarska Miłość, pomalowana fotografia wybrana na festiwal Passion for Freedom, była tak naprawdę częścią większej serii badającej lęk bycia w związku, który w tym konkretnym przypadku był homoseksualny.

Agnieszka Kołek.: Jak widzisz swoją twórczość w odniesieniu do dyskursu feministycznego?

Sarah Maple: Myślę, że moja twórczość jest rodzajem odpowiedzi, komentarzem na temat tego, gdzie stoimy obecnie z feminizmem. Wydaje mi się, że mamy teraz nową falę i wiele kobiet mówi o tych samych sprawach, tak jakby większa grupa rozumiała, co się powinno zmienić. Dawniej miałam bardziej czarną wizję przyszłości. Teraz jestem o wiele bardziej optymistyczna. Ciekawe, że Internet z jednej strony utrudnia kobietom sprawy, ale z drugiej strony skupia ludzi, którzy pracują nad tym tematem i chcą czynnie zmieniać sytuację.

A.