Agata Jakubowska
02.05.2007. aktualizacja 12.11.2008 15:41
Szalona narzeczona (1)
Podczas gdy w dużym stopniu to, co określa się mianem feministycznej historii sztuki za cel stawia sobie docenienie artystek i ich twórczości w kulturze twórczości kobiet niesprzyjającej, w wypadku interpretacji prac Aliny Szapocznikow jednym z zadań jest w pewnym stopniu - choć to nieco paradoksalnie brzmi - odjęcie wielkości tej artystce. A na pewno zmiana sposobu tej wielkości rozumienia. Wśród polskich historyków i krytyków sztuki powszechne jest przekonanie, że "Szapocznikow wielką artystką była".
Agata Araszkiewicz
02.05.2007. aktualizacja 12.11.2008 15:33
Anna Baumgart, Ekstatyczki, histeryczki i inne święte, 2004, kadr z filmu
Izabela Kowalczyk
02.05.2007. aktualizacja 12.11.2008 15:08
Agorafobia, arachnofobia i inne lęki. Metafory zamknięcia i ograniczenia w sztuce kobiet
Iza Kowalczyk, Edyta Zierkiewicz
02.05.2007. aktualizacja 12.11.2008 16:17
Dzisiaj, gdy przerobiona została już w kulturze lekcja feminizmu, gdy jesteśmy na etapie rozmaitych tendencji post-, a więc również - postfeminizmu, zdawać by się mogło, że kobiety nie mogą już dłużej być traktowane w kulturze jako "Inne". Wydawać się może również, że do lamusa należałoby już odłożyć teorie o braku kobiecego języka, zwłaszcza, że zalatują one niezbyt bezpiecznym esencjonalizmem. Bo czy mówienie o kobietach jako Innych i kobietach-ofiarach przełamuje tę sytuację, czy raczej ją utwierdza? Podobnie, jak powtarzane w teoriach feministycznych opinie, iż kobiety przekraczają normę, stanowią antytezę kultury, stają się ekranami dla męskich lęków i fantazji?! Czyż nie brzmi to makabrycznie?
Izabela Kowalczyk
20.03.2007. aktualizacja 12.11.2008 14:23
Sztuka, przemoc i demokracja
Sztuka wydaje się nie mieć wiele wspólnego z przemocą, jednak artyści w swej twórczości przedstawiają nie tylko idylliczne krajobrazy i sielskie sceny, ale również odnoszą się do problemu przemocy, wizualizują ją (jak np. Goya w słynnych "Okropnościach wojny" (1810-15) czy tworzący współcześnie i odwołujący się do niego bracia Jake i Dinos Chapman). Sztuka jest pewnym rodzajem wiedzy, a więc również władzy. Poza tym samą sztukę również dotyka przemoc.
Piotr Piotrowski
20.03.2007. aktualizacja 12.11.2008 13:55
Edyta Zierkiewicz, Iza Kowalczyk
20.03.2007. aktualizacja 12.11.2008 14:24
Zdawać by się mogło, że współcześnie w Polsce sztuka rozwija się bez ograniczeń. Przecież żyjemy w demokracji, gdzie nie ma ani centralnej instytucji cenzury, ani urawniłowki; gdzie artyści mogą swobodnie przyglądać się rzeczywistości, a ich głos powinien być poważnie traktowany w publicznej dyskusji o kształcie społeczeństwa. Nic z tego! Nasza demokracja obiera zły kierunek - w sferze publicznej, w polityce najgłośniej słychać głosy populistów i autokratów, a ci, jak wiadomo, nie przepadają za tymi, którzy krytycznie komentują zarządzaną przez nich rzeczywistość czy to społeczną, polityczną czy choćby obyczajową.
Ala Kusiak-Brownstein, Iza Kowalczyk
19.02.2007. aktualizacja 12.11.2008 12:58
Jesus Christ King of Poland
Łukasz Marcin Wojciechowski
19.02.2007. aktualizacja 12.11.2008 12:23